Miskraam
Een miskraam is het verlies van een vroege zwangerschap. Dit komt meestal omdat er tijdens het samenkomen van de eicel en de zaadcel een afwijking ontstaat. Hierdoor kan het vruchtje niet normaal groeien en sterft het. Een miskraam komt bijna nooit door een erfelijke afwijking bij de ouders. Daarom is verder onderzoek na een miskraam niet nodig.
Als je een miskraam hebt, stoot je baarmoeder al het zwangerschapsweefsel samen met het vruchtje en de vruchtzak af. Bloedverlies en buikkrampen zijn gebruikelijk bij een miskraam.
De meeste miskramen vinden plaats voor 12 weken zwangerschap. Omdat het vruchtje meestal al enige tijd gestopt is met groeien en heel klein is, is dit vaak niet te zien. Wel zie je weefsel en mogelijk ook bloedstolsels. Ben je langer zwanger dan heb je vaak meer bloedverlies en waarschijnlijk ook meer buikkrampen. Als al het weefsel uit de baarmoeder is, neemt het bloedverlies af en worden de buikkrampen snel minder. Soms zie je een vruchtzakje. Na een miskraam heb je nog ongeveer een week bloedverlies dat steeds minder wordt, net als bij een menstruatie.
Hoe herken je een miskraam?
Een miskraam kan beginnen met steeds wat licht bloedverlies dat na enkele dagen meer wordt. Maar dat hoeft niet. Ook kan de miskraam in één keer op gang komen. Meestal heb je bij een miskraam enkele uren tot dagen bloedverlies waarbij je weefselresten kan zien. Vaak heb je ook krampen, vergelijkbaar met hevige menstruatiepijn. Ook kun je bloedstolsels verliezen.
Het kan ook dat er geen kloppend hartje te zien is tijdens je eerste echo. Dat hoeft niet te betekenen dat je een miskraam krijgt. Als je minder dan 6 weken zwanger bent, is het normaal dat er nog geen hartslag te zien is. Daarom maakt de verloskundige in dat geval altijd 1 à 2 weken later nog een echo. Zou je al verder zwanger zijn en we zien dat het hartje niet klopt, dan betekent dit dat er een miskraam is. Je lichaam is op dat moment alleen nog niet zelf begonnen met het uitstoten van het weefsel.
Een zwangerschapstest kan bij een miskraam toch een positief resultaat geven, omdat er vaak nog zwangerschapshormonen in je lichaam zitten.
Je kunt een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. Ook niet door rustig aan te doen of door medicijnen. Helaas gebeurt het; zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Van vrijen, fietsen of bijvoorbeeld paardrijden, kun je geen miskraam krijgen.
De kans op een miskraam wordt groter bij een ongezonde leefstijl (overgewicht, het drinken van alcohol, roken, het gebruik van drugs) en als je op oudere leeftijd zwanger bent.
Goed om te weten:
- Een miskraam ontstaat meestal in de eerste 12 weken.
- 25.000 vrouwen krijgen jaarlijks een miskraam.
- Een miskraam kun je niet voorkomen.
- De kans op een miskraam is groter als je ouder bent:
- Bij zwangere vrouwen van 30 tot 40 jaar krijgt 1 op de 10 een miskraam,
- Bij zwangere vrouwen vanaf 40 jaar krijgt 1 op de 5 een miskraam.
- Door overgewicht en alcohol, roken en drugsgebruik, is de kans op een miskraam groter.
- Als je een miskraam hebt gehad, dan is de kans op een miskraam bij een volgende zwangerschap niet groter.
- De medische term voor een miskraam is spontane abortus.
Een miskraam... wat nu?
Als blijkt dat je een miskraam hebt, zijn er 3 mogelijkheden:
- Afwachten: natuurlijke manier
- Behandeling met medicijnen in het ziekenhuis
- Ingreep in ziekenhuis (curettage)
Wij zullen de verschillende mogelijkheden – en wat deze voor jou betekenen – met je bespreken.
Afwachten: natuurlijke manier
Als het zeker is dat het hartje niet meer klopt – dat wordt gecontroleerd met echo(‘s) – kun je ervoor kiezen om te wachten, totdat de miskraam vanzelf op gang komt.
Meestal gebeurt dat binnen 1-2 weken na het eerste bloedverlies.
Behandeling met medicijnen
Bij een behandeling met medicijnen krijg je in het ziekenhuis van de gynaecoloog tabletten.
Deze kun je zelf inbrengen in de vagina.
Je wacht daarna thuis af of de medicijnen werken.
Als de medicijnen aanslaan, komt de miskraam meestal na 1 tot 2 dagen op gang.
De miskraam verloopt dan ongeveer hetzelfde als een spontaan op gang gekomen miskraam: met bloedverlies en buikpijn.
De medicijnen werken bij ongeveer de helft van de vrouwen.
Als de miskraam niet meteen op gang komt, kun je afwachten of het nog een keer proberen met medicijnen.
En anders is een ingreep in het ziekenhuis (curettage) nog de enige mogelijkheid.
Ingreep in het ziekenhuis (curettage)
Een curettage is een korte operatieve ingreep in het ziekenhuis.
De gynaecoloog maakt de baarmoederholte via de vagina leeg met een soort schrapertje, zuigertje of slangetje.
De ingreep duurt ongeveer 10 tot 15 minuten.
Je krijgt dan een lichte narcose of een plaatselijke verdoving.
Soms blijft er na een curettage weefsel in de baarmoeder achter, waardoor je bloedverlies blijft houden.
Dan is het nodig om de curettage te herhalen.
Verwerking miskraam
Na de miskraam kun je je letterlijk en figuurlijk leeg voelen. Geef jezelf de tijd om zowel lichamelijk als emotioneel te herstellen. Vrouwen reageren verschillend op een miskraam. Verdriet, ongeloof, boosheid, schrik, onzekerheid, ontkenning of jaloezie: allemaal veel voorkomende emoties. Ook de tijd om een miskraam te verwerken, is voor iedereen anders. Wat wel vaak hetzelfde is: een gevoel van gemis omdat de zwangerschap plotseling is gestopt.
Erover praten, kan helpen. Dat kan met je partner, je verloskundige, een vriendin of iemand aan wie je je verhaal graag kwijt wilt. Sommige vrouwen vinden het fijn hun verhaal te delen met vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt. Dat kan zijn met iemand die je persoonlijk kent of juist anoniem, bijvoorbeeld op een besloten Facebook-groep.
Mocht je verder willen praten of ondersteuning nodig hebben bij de verwerking van een miskraam, dan verwijzen we je graag naar onze collega Nanda Cornelissen: Miskraambegeleiding – Verloskundigenpraktijk Een Nieuw Begin
